Memuriyet mahalli – geçici görev mahalli içinde taşıt kullanımı
Tarafımıza en çok sorulan sorulardan birisi de memuriyet mahalli veya görev mahalli içerisinde kullanılan taşıt bedellerinin Harcırah Kanunu kapsamında karşılanıp karşılamayacağı hususudur. Konunun taşıtın kullanıldığı yere göre ayrı ayrı ele alınması gerekmektedir.
A. Memuriyet mahalli içerisinde yol masrafı:
6245 sayılı Kanunun “Memuriyet Mahalli İçinde Yol Masrafı” başlıklı 28 inci maddesinde;
“Memuriyet mahalli içinde taşıt ile gidilmesi gereken bir yere görev ile gönderilenlerin (48 nci madde kapsamına girenler hariç) yol masrafı mutat olan taşıt aracına göre yapılacak gerçek masraf üzerinden verilir.
Acele ve zorunlu hallerde, daire amirinin onayı ile, mutat taşıt dışındaki araçlarla gidilmesi halinde bu taşıt için yapılan masraf yol masrafı olarak ödenir.”
hükümlerine yer verilmiştir. Konunun daha iyi anlaşılması için örneklendirmede yarar vardır.
Ankara Sıhhiye’de bulunan işyerinde çalışan müdür yardımcısının Maliye Bakanlığında düzenlenen bir toplantıya katılması ve tekrar işyerine dönmesi halinde ilgiliye madde kapsamında bellirtilen taşıt ücreti ödenecektir. Yani bu kapsamda taşıt ücretinin ödenebilmesi için gün içerisinde yapılan bir görevlendirmenin varlığı gerekmektedir. Bu sebeple, bir kişinin memuriyet mahalli içerisinde belirli süre başka bir yerde görevlendirilmesi durumunda ikametgah ile geçici görev mahalli arasında kullanılan taşıt ücreti için herhangi bir ödeme yapılmayacaktır. Örneğin, denetim elemanı bir inceleme için 3 ay süreyle ODTÜ Döner Sermaye Saymanlığında görevlendirilmişse, bu kişiye ikametgah ile geçici görev mahalli arasında kullanılan taşıt ücreti ödenmeyecektir. Kısaca, işyerinden işyerine kullanılan taşıt ücretinin madde kapsamında ödenebilmesi mümkündür.
Kanunun 28 inci maddesine göre ödenecek taşıt ücretinin istisnasını ise 48 inci madde sayılan görevliler oluşturmaktadır. “Memuriyet Mahalli Dahilinde Seyyar Olarak Vazife Gören Memur ve Hizmetliler” başlıklı 48 inci maddesinde;
“Memuriyet mahalli dahilinde seyyar olarak vazife gören tahsildar, yoklama memuru, mutemet, veznedar, satınalma memuru, tebliğ memuru, posta veya evrak dağıtıcısı, takip memuru, mübaşir gibi memur ve hizmetlilere gündelik ve yol masrafı verilmez. Bu gibilere, bu Kanun kapsamına giren kurumlar tarafından işletilen taşıtlarda seyahat için kurumlarca fotoğraflı birer kart verilir.”
düzenlemesi yapılmıştır. Buna göre, maddede sayılan görevlilere memuriyet mahalli içerisinde kullanılan taşıt ücretinin ödenebilmesine imkanı bulunmamaktadır.
B. Görev mahalli içinde kullanılan taşıt ücreti:
6245 sayılı Kanuna göre genel kural; ikametgah veya vazife mahalli ile istasyon, iskele veya durak arasındaki nakil vasıtası masraflarının ödenmesi, görev mahalli içerisinde kullanılan taşıt araçlarının ise ödenmemesidir. Ancak bu kuralın iki istisnası bulunmaktadır.
1. Denetim elemanlarına ilişkin istisna (Madde 33):
Kanunun 33 üncü maddesinin (b) bendi kapsamında sayılanlardan kurumlarına ait teftiş, denetim, inceleme veya soruşturma amacıyla memuriyet mahalli dışına görevlendirilenlere, bu mahaller içindeki görevlerine ilişkin kurumlarınca taşıt sağlanamaması hâlinde yol masrafı; acil ve zorunlu hâllerde taksi, diğer durumlarda ise mutat taşıt üzerinden ödenecektir. Ancak bu amaçla verilecek yol masrafı her gün için, müstahak oldukları gündelik tutarını aşamayacaktır.
2. Düzenleyici ve denetleyici kurum personeline yönelik istisna (Ek Madde 2):
Düzenleyici ve denetleyici kurumların personelinden mevzuatı uyarınca inceleme, ön araştırma, denetim veya soruşturma göreviyle yetkili olanlara görevin yerine getirilmesi sırasında kurumlarınca görev mahalli içinde taşıt aracı sağlanamaması halinde kullanılan taşıtlara ilişkin ulaşım giderleri, ilgili kurumların görüşleri alınarak Maliye Bakanlığınca belirlenen usul ve esaslara göre ödenecektir.
Söz konusu Usul ve Esaslar belirlenmiş olup, buna göre;
İlgili kişilere, geçici görev yerindeki konaklama yeri ile görev yeri/yerleri arasındaki her türlü taşıtlara ilişkin ulaşım giderleri belgeye dayalı olarak görev süresince ödenecektir. Ancak, bu şekilde her gün için ödenecek ulaşım gideri, 6245 sayılı Kanunun 33 üncü maddesinin (b) bendine göre müstahak oldukları bir günlük gündelik tutarını aşmayacaktır.
