AN- KAOS
Güvendeyim…
Dünya bu kadar hortumluyken ve benim yalnızlığım fil kocamanlığını bulmuşken hem de. Savrulduğumu bilmeme rağmen güçlü ve güvende hissettiren acayip bir dansın içindeyim. Bu acayip dansı kelimelere dökmeye çalışmam, fikrimin çılgınlığını gidermeye yetmiyor hiç, hatta kendi tuhaflığımla karşılaşıp şaşkına döner gibi belirginleştiriyor durumu. Aklıma Sokrates’ın hayatı boyunca hiç yazılı eser bırakmamış olması geliyor, Benden doğup bana yabancılaşan kelimelere tanıklık edince.
Duygudan ve kaostan kopup kelimelere evrilme, içeriğimi netleştirdiği kadar seyrimi de değiştiriyor sanki. Bir de bakıyorum ki bana dair sandığım kelimelerle benim yollarım ayrılmış bile. Sanırım tam da hissettiğim bu. Şimdilik . Zira bana dair olduğuna emin olduğum anın hemen ertesine düşüyor yabancılaşmam. En kaygan zamanda ve zeminde en çok güvende hissetmem gibi. Nevin CANKURT
uzun zamandır okuduğum en güzel yazıydı. elinize sağlık